شبـيـه چـشم شما چـشم هاي تـر دارد            كسي كه خاك حسينيه را به سر دارد
تو گريه كردي و شد سرخ چهره فهميدم            كه وقت روضۀ تو اشك هم جگر دارد

خدا به روي من و تو حساب وا كرده            كه گريـه‌اي بكـنيم و حـساب بـردارد
هـواي امشبـمان فـرق می‌کـند انگـار            نشسته مـادري و دست بـر كمر دارد
فـقط به تربتِ ارباب؛ سجده می‌چسبد            هـمـيـشـه سـجـدۀ مـا مـزّۀ دگـر دارد
مـرا حـوالـه نـمودنـد خـاك پـا بـبـرم            هزار شكر كه اين خيمه رفتگر دارد
ميان روضه نشستيم و عاشقي می‌گفت            بخوان دعـاي فـرج را دعا اثر دارد
كـسي كه داغ برادر كـشيـده می‌دانـد            كه روي قــوّت زانـوي او اثـر دارد
چقـدر روضۀ نا گفـته در گـلو داريم            بيا به مجـلسمان روضۀ عـمـو داريم